Wong urip kudune tansah mbudidaya kawruh ( pengetahuan ), amarga ing jaman saiki kemajuan ilmu lan teknologi prasasat kaya sakedepan netra. Kemajuan kang pesat dimulai saka kemajuan ing babagan teknologi informasi, nganti nggampangke antara siji lan sijine wong kanggo komunikasi, saengga ora dibatasi wektu lan panggonan.
Dhek jaman biyen yen arepe weneh kabar tumrap sawijining pawongan mbutuhake wektu sing suwe lan wragat kang akeh. kayata mangkene ; yen Raja kepingin menehi parentah utawa wara-wara tumrap para Lurah utawa Demang kudu ngutus juruwarta siji utawa luwih punggawa kang nitih jaran, ngliwati gunung mudhun jurang terbis, ngambah alas gung liwang-liwung sauntara uga nyabrang sagara nganti tekan panggonan kang dituju. Ngono kuwi katindhakna nganti pirang-pirang dina utawa pirang-pirang sasi.
Ing jaman saiki kanthi perkembangan kang pesat babagan teknologi informasi, kadadeyan kaya ing dhuwur mau ora ana babar pisan. piranti komunikasi modern kayata; handphone, telpon, faximili, internet wis dudu barang kang langka. Kanthi piranti mau saiki yen arep takon kabar marang sawijining sanak kadang utawa mitra wis ora kangelan, cukup ngerti nomer hp-ne lan sing penting maneh duwe pulsa wis bisa omong-omongan ngnggo hp. Kang luwih canggih maneh yen hp-ne luwih canggih, malah bisa katon tingkah polahe wong kang diajak nelpon kayadene adep-adepan langsung.
Mulane irah-irahan tulisan iki " Mersudi Kawruh IPTEK" ngandakake yen ing jaman saiki sakliyane piranti telpon lan hp, ana maneh kang luwih modern yaiku komunikasi lewat internet. Sing dimaksud ning kene yaiku Facebook, Twitter, Blogger, lan liya-liyane.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar